فروردين 1393

بنام خدا

خدا رو بسيار شاكرم به خاطر اينكه روزي رسيد كه در اون ميخوام از خاطرات پسرم كه سي امين ماه تولدش رو هم پشت سر گذروند بنويسم.........

خيلي وقت هست كه ننوشتم روزاي پاييز و زمستون خيلي سريع پشت سر هم گذشت و به من محال نداد كه چند دقيقه براي نوشتن زمان بزارم شايدم براي اين ننوشتم كه برنامه ام واقعا پر بود.......من وباربد تقريبا از اواسط پاييز هفته اي دوبار با هم به كارگاه هاي مادر و كودك مي رفتيم . روزا و ساعت هاي خوبي رو اونجا با بچه ها و مامان هاي ديگه گذرونديم و تجربه خوبي براي هر دومون بود . روزاي اول من نگران هل دادن بچه هاي ديگه يا گرفتن اسباب بازيهاش بودم و اينكه ناراحت ميشد و نمي تونست از خودش دفاع كنه ولي به مرور معني تعامل و باهم بودن  خوب فهميد. تا روزاي اخر هنوز تو جمع راحت نمي تونست حرف بزنه و خجالت مي كشيد ولي به تدريج بهتر شد از امروز باز هفته اي يكبار ميريم تا عمليات پوشك گيريش به انجام برسه و بعد از اون به فكر مهد براش باشم.

شيشه شيرش رو از اوايل اسفند ازش گرفتم شيشه پاره شد و ديگه نتونستم براش سر شيشه بخرم چند روز سراغش گرفت ولي ميدونست كه ديگه نداره و ميخوابيد خدارو شكر الان ديگه تمام شب ميخوابه و خوابش خوب شده..

زبونش هم مثل بلبل كار ميكنه و همه چيزو ميفهمه و ميگه و خيلي بهتر از هم سناش صحبت ميكنه..

شيطونيش به مراتب خيلي بيشتر شده مدام ميدوه اصلا نميشه باهاش حتي به خريد فكرد تو پاساژها قبل از عيد فقط دنبالش ميدويدم....خونه مامان فهميه كه ديگه هيچي از در و ديوار بالا ميره ولي به بريدن كاغذ علاقه داره ميشه يه يكساعتي براي اين كار نشوندش..همچنان عاشق كارهاي فني و به خصوص دلره البته اره و چكش هم اضافه شدن با اره واقعيش خيلي حال ميكنه..

تو غذاهاش هم كباب و سالاد ماكاروني حرف اول ميزنه هميشه تو فكرش مشغول كباب پزيدنه....

توي جمع خانوادگي ما رقصيدن باربد يه پايه ثابت برنامه است همه بايد دست بزنن و از خنده اشكشون درمياد......ياد سهيل و دايي علي بخير چقدر خونشون مي رقصيد.

خداروشكر كه اينقدر تو فاميل محبوبه ايشالا كه هميشه اينجوري باشه ...

خدايا به خاطر لحظه لحظه وجودش ازت سپاسگزارم و به خودت مي سپارمش هميشه نگه دارش باش...